Dag 8

Dinsdag 2 september 2014
Vandaag werkt Janneke de hele dag. Ze moet de drie nieuwe vrijwilligers naar hun projecten brengen en naar het afscheid van Suzanne in APDK. Verder naar de bank en nog wat zaken regelen. Ik ga vandaag dus alleen op pad. Prima.
Ik ga naar Ngomongo Villages. Janneke heeft Rasta voor me gebeld en hij staat keurig op tijd op me te wachten voor het hek. Handig hoor die connecties. Als we er aankomen maak ik meteen een afspraak met hem om me over 2 uur weer op te halen. Dat is lang genoeg. Ngmongo Villages is een openlucht museum en ligt ongeveer 20 minuten rijden buiten de stad. Hier wordt op heel kleine schaal van 5 verschillende stammen uitgelegd hoe ze leven. Op zich een goed idee, ware het niet dat er op dit moment geen kip in het land is die er naartoe gaat. Alle toeristen blijven weg en er is weinig geld voor deze uitstapjes voor schoolkinderen. Ik ben de vierde deze ochtend en het is tegen 11 uur.

Ik kan aansluiten bij de andere 3. Het blijken 1 Duitse man en 2 in Duitsland wonende Kenianen te zijn. Zij is getrouwd met de Duitse man en de andere man is familie van haar. De gids is maar wat blij dat ik ook Duits spreek, zodat hij zijn verhaal maar in 1 taal hoeft af te draaien. Van alle stammen is 1 persoon aanwezig en men vertelt over het leven en werken, de gebruiken, geloven en rituelen van de betreffende stam. Verder een hutje en wat buitenleven, zoals dat in de echte dorpen ook is. We moeten uiteraard mee dansen bij een welkomstceremonie en, omdat ik na 3 verschillende stammen alleen over ben, mag ik natuurlijk alle werktuigen uitproberen. Dus een molensteen om mais te malen, een soort vijzel met boomstam, pijl en boog en een boormachine uit de bush. In het proces ga ik ook nog bijna op een giftige spin zitten. Ik zag hem net op tijd. Griezel. Of ie hem moet dood maken. Nou, nee dat lijkt me overbodig. Ik schiet wel een plaatje van het beest en ga ergens anders zitten. Ik ben alleen, dus plek zat, hihi.

Als ik met mijn tourtje klaar ben, komt ook Rasta weer aanrijden om me op te halen in zijn nieuwe tuk-tuk. Soms slaat hij nog af onderweg, maar dat komt omdat hij er nog aan moet wennen zeg ik. Hij lacht heel hard en is blij dat ik hem dit niet aanreken. Hij heeft ook weinig business en is blij met de twee ritjes die hij in ieder geval had vandaag. Ik laat me afzetten bij het winkelcentrum om een broodje te halen, wat beleg en water. Daarna loop ik naar huis. Ik denk dat het een rustig middagje wordt, want het regent nu ook. Thuis blijkt de stroom uitgevallen. Dat is de eerste keer deze week, dus dat valt mee. Ik eet mijn broodje op en ga mij voorbereiden op morgen. We gaan dan eindelijk op safari. Ik verheug me hier enorm op. Het kan zijn dat ik dus even niets plaats, want waarschijnlijk hebben we geen internet. Natuurlijk maak ik verslagen en zet ik ze later op de site.